کد مطلب:38321 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا هنگام عزاداري , بعضي بسيار مي گريند و بعضي اشكشان در نمي آيد و يا كم در مي آيد؟ آيااين به دليل گناه و شقاوت قلب است ؟

افراد بشر در طبايع و حالات نفساني متفاوتند. اگر چه از تأثير حوادث در امان نيستند, چون طبع انساني ممزوج از قواي مختلف و مقوله هاي گوناگون است . گاهي مي خندد, گاهي گريه مي كند و در وقتي متعجب شده , عصباني مي شود و... دنيا نيز آبستن حوادث تلخ و شيرين است . گروهي به تفريح و سرگرمي , گروهي به ظلم وخيانت و گروهي به هدايت و پيشرفت مشغولند.

اندوهناكي و گريه كردن به علت تأثر و ناراحتي باطني انسان است . شخصي اگر محبوب خود را از دست بدهد ويا او را در حالي كه دچار سختي شده , ببيند و يا در مسير هدايت از جلوه و جمال ملكوت بهره ببرد, ناخودآگاه اشك از چشمانش جاري مي شود. انسان از بُعد روان شناسي چون عاطفه مند است , رقيق القلب است . رقت قلب , ذاتي هربشر است , چون اگر انسان رقيق القلب نمي بود, نمي توانست هدايت شود و چون رقت قلب دارد, از تبشير و تنذيردرس مي گيرد. البته چون همهء افراد بشر در حالات و روحيات ; مختلف و متفاوتند و هر كدام در هنگام برخورد باحوادث , تظاهر خاصي نشان مي دهند. نمي شود قاعدهء كلّي و معيار معيّني براي قضاوت در دست داشت .

احاديث و روايات بسياري بر اين معني دلالت دارد كه چشم گريان و قلب رقيق و دل رحيم , به خدا نزديك تراست .

پيامبر گرامي اسلام 6فرمود: .(1)

اما چرا بعضي به هنگام شنيدن مصيبت و ذكر عزاداري منقلب شده و گريان نمي شوند؟ آيا اين دلالت بر قساوت قلب دارد؟

همان طور كه در اول پاسخ ذكر شد, انسان ها در حالات روحي و نفس متفاوتند. بعضي به خاطر عامل تورث ازروحيه اي قوي تر برخوردارند و هنگام برخورد با حوادث , مقاومت بيش تري نشان مي دهند. چنين افرادي اگر درهنگام برخورد با مصيبت , خصوصاً مصيبت اهل بيت : واكنش كمتري از خود نشان دادند, گناهي نكرده اند. ايشان ممكن است از نظر قلبي متأثر شوند. بارها ديده شده است اين گونه افراد حتي در فوت عزيزانشان آن گونه كه بعضي واكنش نشان مي دهند, متأثر نمي شود.

بعضي از افراد به خاطر ضعف اعتقاد و ديرباوري در مقابل ذكر مصيبت مقاومت نشان داده و حتي از گريه ءديگران متعجب مي شوند.

ايشان مطالعهء كافي در واقعيت ها و حوادثي كه به نوعي در وجود انسان تأثير مستقيم يا غير مستقيم مي گذاردندارند, مثلاً اگر شخص مسلماني به مطالعات تاريخي بپردازد و بداند دين با چه سختي هايي مقابله كرد و پا برجا شدو شخص گرامي پيامبر6چه فشارهايي تحمل كرد. آيا باز بي اعتنا خواهد بود؟

گناه يكي از عوامل مهم قساوت قلب و جمود عين (خشكي چشم ) است . انسان وقتي گناه مي كند, قلبش تيره وتار شده و دقّت و نرمي از آن خارج مي شود.

قلب سخت و تيره نمي تواند در چشم اثر بگذارد و آن را گريان كند.

انسان هاي غافل نمي توانند گريه كنند, چون فكر و دلشان به دنيا مشغول مي باشد, و چشمانشان مجذوب جلوه هاي دنيا و قلبشان از عاطفه خالي است . چنين چشمي نمي تواند اشك بريزد. اشك به خارج از اين عالم تعلق دارد, چون از عاطفه ريشه مي گيرد و عاطفه جايگاه ملكوتي دارد.

اهل بيت كساني اند كه در زندگي جز به عدالت و ديانت و تعليم احكام دين و اصلاح جامعه , به چيز ديگري نمي انديشيدند و راهي كه آنان رفته اند جاودانه نمي ماند مگر با حضور معنوي و ملكوتي شان , و مظلوميت بهترين نماد و تجلّي حضورشان در بين ما است . البته مظلوميتي كه ظلم ستيز و عبرت آموز باشد و اشك پاسخ مناسبي براي درك مظلوميت آن ها است .

(پـاورقي 1.آثار الصادقين , ج 2 ص 77

پيامبر گرامي اسلام يكي از علائم شقاوت را خشكي چشم دانستند و فرمود: .(2)

حضرتخطاب به اباذر كرده و فرمود: .(3)

مولاي متّقيان , امير مؤمنان علي 7فرمود: .(4)

شهيد بزرگوار آيةاله دستغيب شيرازي در قساوت قلب و درمان آن مطالب مبسوط و ارزنده اي دارند.(5)

(پـاورقي 2.احسان بخش , آثار الصادقين , ج 2 ص 72 به نقل از سفينةالبحار, مادهء يكي .

(پـاورقي 3.همان , ص 73

(پـاورقي 4.مكارم الاخلاق , ص 317

(پـاورقي 5. قلب سليم , ص 301تا 357